Opieka medyczna przy insulinooporności
Nieleczona insulinooporność może prowadzić do rozwoju wielu schorzeń m.in.:
- cukrzycy,
- otyłości,
- chorób naczyniowo-sercowych,
- niepłodności.
Ważne jest, żeby pacjentka została prawidłowo zdiagnozowana i podlegała systematycznej kontroli zdrowia u lekarza. Najczęściej kwestiami insulinooporności zajmuje się endokrynolog, ginekolog, jak i diabetolog.
Zdrowa dieta podstawą insulinooporności
Dobrze zbilansowana dieta, oparta na zasadach zdrowego odżywiania jest niezwykle ważna w terapii insulinooporności. Jadłospis powinien być ustalany indywidualnie i uwzględniać dolegliwości oraz indywidualne zapotrzebowanie kaloryczne organizmu pacjentki.
Wskazana jest dieta bogata w pokarmy regulujące poziom glukozy oraz insuliny, w tym m.in.:
- produkty pełnoziarniste,
- kasze,
- rośliny strączkowe,
- owoce i warzywa
- chude mięso
- ryby.
Należy przy tym unikać używek, alkoholu, papierosów, jak również przetworzonej żywności bogatej w cukier i tłuszcze trans. Nawyki żywieniowe przyniosą efekty jedynie przy zachowaniu systematyczności.
Aktywność fizyczna
Ważnym elementem przy insulinooporności jest także regularna, codzienna aktywność fizyczna. Nie powinny być to intensywne treningi, ale ruch dopasowany do swoich możliwości, sprawiający też przyjemność. Dodatkowo należy zadbać o odpoczynek, dobry sen, jak również unikać stresu.
Farmakoterapia podczas insulinooporności
Insulinooporność może również wymagać przyjmowania suplementów diety i leków, decyduje o tym lekarz biorąc pod uwagę stan zdrowia pacjentki. Dosyć często przepisywany jest lek przeciwcukrzycowy metformina, który stosowany jest także przy terapii PCOS. Poprawia wrażliwość tkanek na insulinę, wspomaga regulację cykli miesiączkowych, wpływa na owulację, dodatkowo u kobiet przyjmujących ten lek obserwuje się spadek wagi.
